Polpak

sobota, 14 kwietnia 2018

Monitory z betonu architektonicznego: Industrial Acoustic Concrete 01

Monitory Concrete 01 - zdjęcie ze strony Industrial Acoustic

Wstęp
Nieczęsto zdarza mi się dawać aż tak precyzyjny tytuł posta jak ten dzisiejszy: "Monitory z betonu architektonicznego: Industrial Acoustic Concrete 01". Czynię to oczywiście na sposobność arcy-rzadkiego i nietypowego budulca skrzynek monitorów, którym jest nic innego jak beton, czyli kompozyt powstały ze zmieszania cementu (spoiwa) i kruszywa (wypełniacza). A ten, jak wiadomo, powszechnie wykorzystywany jest w budownictwie, ale nie w audio hi-fi! Dlatego, kiedy pod koniec lutego br. otrzymałem mail od konstruktora firmy Industrial Acoustics (zobacz TUTAJ) z zapytaniem - czy nie chciałbym posłuchać jego nowych kolumn podstawkowych wykonanych z betonu, oniemiałem. Jak to z betonu? I to ma dobrze grać? Po pewnym czasie jednak dotarło do mnie, że przecież dlaczego skrzynki kolumn, w zasadzie, nie miałyby być budowane z betonu? Materiał powszechnie znany, solidny i twardy. Konstruktor, pan Paweł Zalewski, wyjaśnił mi, że jego kolumny, w przeciwieństwie do innych, podobnych - konkurencyjnych, mają konstrukcję typowo betonową, wykonaną na bazie szalunku traconego, ścianki mają dwucentymetrową warstwę betonu na jednocentymetrowym szkielecie płyt MDF!

W rezultacie powyższego, w drugiej połowie marca br. odebrałem kolumny Industrial Acoustics, przy okazji kolejnego służbowego pobytu w Warszawie. Po przywiezieniu ich do domu, ustawiłem je na specjalnych podstawkach (otrzymałem je w komplecie), podłączyłem do mojego systemu hi-fi i rozpocząłem odsłuchy. Szybko okazało się, że kolumny są wyjątkowo piękne, rzetelnie wykonane i co najważniejsze - w ogóle nie brzmią "betonowo". Wspaniały, bardzo głęboki i stricte akustyczny dźwięk. Ale po kolei.

Industrial Acoustic
Firma została założona stosunkowo niedawno, bo zdaje się, że w zeszłym roku, lecz jej właściciel - pan Paweł Zalewski, ma bardzo bogate doświadczenie w konstruowaniu systemów akustycznych. A że z zawodu i z racji wykonywanej pracy w budownictwie na co dzień ma do czynienia z betonem postanowił zaadoptować ów budulec na rzecz sprawy audio-stereo, czyli skonstruować kolumny na jego bazie. Pierwszymi w ofercie są tytułowe Concrete 01 (ang. concrete - pol. beton). W planach zaś są duże kolumny podłogowe.

Wypada teraz oddać głos samemu producentowi. "Podążając za nowoczesnymi trendami w architekturze, zainspirowani surowym stylem industrialnym i loftowym postanowiliśmy wyjść na przeciw wyzwaniu i stworzyć produkt niepowtarzalny: kolumny głośnikowe wykonane z betonu architektonicznego. Kilka lat prac i testów przyniosło w końcu zamierzony efekt. Udało się uzyskać kolumnę całkowicie wykonaną z betonu na bazie szalunku traconego. Kolumny wyposażone są w najwyższej klasy przetworniki Seas oraz zwrotnice i okablowanie wewnętrzne Jantzen Audio Denmark. Wbrew przekonaniu, że beton może kojarzyć się z ciężkim monolityczny brzmieniem, kolumny grają piękną średnicą, stereofonią i sceną. Oddają ciepły klimat utworów, idealnie komponują się z muzyką jazzową".

Wrażenia ogólne i budowa
Jak już pisałem we wstępie. Kolumny odebrałem w Warszawie, bezpośrednio do producenta. Pan Zalewski osobiście wpakował Concrete 01 (razem ze standami) do bagażnika mojego auta, opatulił je gąbkami, tym samym je unieruchamiając. W ten sposób monitory bezpiecznie pokonały trasę ponad 400 km do Trójmiasta. Wypakowałem je z samochodu i ostrożnie przeniosłem do mieszkania, tam zaś ustawiłem je w na standach w głównym pokoju odsłuchowym. No cóż, nie było to aż tak łatwe przedsięwzięcie, albowiem jedna kolumna ma masę około 20 kg. W końcu to prawie lity beton...

Oczywiście, wykonawstwo urządzeń użytkowych z betonu architektonicznego wymaga o wiele więcej specjalistycznych umiejętności niż obróbka drewna (która jest też o wiele bardziej popularna). Tu, oprócz materiałoznawstwa i znajomości właściwości betonu, potrzebna jest jeszcze kunsztowna murarka. Ten beton przecież będzie ostatecznie surowy, a nie szpachlowany czy tynkowany gładzią. Struktura betonu musi być pokazana atrakcyjnie i estetycznie - i coś takiego w Concrete 01 udało się w stu procentach. Beton prezentuje się wyjątkowo pięknie - "lekko", szykownie i czysto, choć jest to styl stricte industrialny. A nawet brutalistyczny, czyli surowy. Takie określenie chyba najlepiej tu pasuje. Nie chcę tu czynić wykładów na temat wykorzystywania surowego betonu w architekturze i sztuce użytkowej - zainteresowanych odsyłam do wyszukania w Internecie hasła "Béton brut". Jedno jest absolutnie pewne - beton jako surowiec i budulec ma w sobie niezaprzeczalny wdzięk i piękną strukturę; jest wizualnie i teksturowo fascynujący. Wytwarza się z niego nawet biżuterię. Ale dość o tym, wracam do tytułowych monitorów.

Conrete 01, jak wspomniałem, prezentują się rewelacyjnie. Prostopadłe "skrzynki" wykonane są (odlane?) z betonu, zamocowane na szkielecie z MDF. Struktura betonu jest porowata, włóknista, szorstka i niejednorodna, lecz wizualnie bardzo przyjemna. Beton zaimpregnowany jest bezbarwnym lakierem - specjalnym do betonu. (Otrzymałem wersję szarą kolumn, ale na zamówienie dostępna jest też biała). Z kolei same fronty to grube stalowe płyty, polerowane. Przymocowane do betonowych skrzynek za pośrednictwem piankowych dystansów. Nie przykrywają całych frontów, albowiem dolne fragmenty przednich betonowych ścianek są odsłonięte - i tamże zamocowane są stalowe płytki z logo "Industrial Acoustic". Natomiast w stalowych frontach zainstalowane są po dwa głośniki norweskiego SEAS (Scandinavian Electro Acoustic Systems). Producent nie zdradza jakie to są konkretnie modele, ale zapewnia, że są "wysokogatunkowe".

Całość konstrukcji spoczywa na czterech solidnych i dość wysokich kolcach. Ma to swoje uzasadnienie, bo tunle bass-refleksów skierowane są do dołu - niskie tony "wydmuchiwane" są od dołu, między kolcami. Nieczęste rozwiązanie, ale praktyczne. Warto podkreślić, iż z tyłu, w zagłębieniu, znajdują się pojedyncze terminale głośnikowe wysokiej jakości. Nie mniej jednak bi-wiring wykluczony.

W zestawie testowym otrzymałem standy wykonane ze stali. Nie są to firmowe konstrukcje, ale zostały optymalnie dobrane pod Concrete 01. I bardzo dobrze do nich pasują. Monitory stoją na nich stabilnie, nie chyboczą się. Producent dopasował tu amerykańskie podstawki NorStone Stylum 2 (zobacz TUTAJ), które kosztują około 550 PLN za dwie sztuki. Ale indywidualnie można pokusić się o coś bardziej wymyślnego i designerskiego.

Uwaga! Do testów otrzymałem wersję "produkcyjną", czyli taką nie ostatecznie wymuskaną i do końca pod względem wizualnym dokończoną. Beton zawiera niewielkie ubytki - w normalnej wersji to nie występuje.

Dane techniczne
• Beton architektoniczny w kolorze niejednorodnym szarym z nieregularnymi rakami na całej powierzchni, zaimpregnowany bezbarwnym lakierem do betonu
• Ścianki z betonu o grubości 2 cm
• Fronty ze stali nierdzewnej
• Możliwe wykonanie wersji otynkowanej na gładko w kolorze białym lub czarnym
Budowa: konstrukcja dwudrożna typu bass-reflex - wylot tunelu skierowany w dół
• Głośniki: wysokotonowe: SEAS, średnio/niskotonowe: SEAS
• Impedancja: 8 Ohm
• Masa: 20 kg/szt.
• Wymiary: (W x S x G) 410 x 295 x 220 mm
• Gwarancja: 2 lata na terenie Polski, usługa gwarancyjna wykonywana jest na miejscu u klienta.





Betonowa obudowa


Lekkie ubytki (widoczne m.in. na rogu) występują jedynie w wersji "produkcyjnej", którą otrzymałem do testów

Głośniki to norweskie SEAS


Monitory spoczywają na 4. wysokich kolcach - od spodu znajduje się wylot bass-reflexu



Piękna struktura betonu


Front to stalowa płyta

Podstawka NorStone


Pojedyncze, ale bardzo solidne terminale głośnikowe



Na zewnątrz - kolumny Living Voice Auditorium R3




Czerwone kolumny to kapitalne Quadral Aurum Rodan 9

Wrażenia dźwiękowe
Akurat tak szczęśliwie się złożyło, że testując Concrete 01 miałem w równoległych odsłuchach kilka rozmaitych wzmacniaczy. Podłączałem więc monitory kolejno do następujących wzmacniaczy: Monrio MC207 MKII, Synthesis Roma 37DC, Haiku-Audio Bright MK4 i Taga Harmony THA-800B, a także do moich Hegel H160 i Pathos Classic One MKIII. Przewody głośnikowe to przede wszystkim Black Rhodium Quickstep 3 m. Pozostała lista sprzętu towarzyszącego dostępna jest na końcu niniejszego tekstu.

Od razu napiszę, że Concrete 01 dla optymalnego wysterowania potrzebują silnej, wysokoefektywnej amplifikacji a nie jakiejś słabowitej np. lampowej. Jakieś 2 x 60 Wat będzie mocą wystarczającą, a 2 x 100 Wat i więcej - doskonałą. W rezultacie tego otrzymany dźwięk jest mocny i żywy, energetyczny i dynamiczny, żyzny i obfity. Większy niż by wskazywały gabaryty skrzynek. Co istotne, rozmiar basu także jest duży i bogaty - szeroki i niski, lecz może nie spektakularnie głęboki. Jednocześnie miąższość brzmienia jest świetnie nasycona i dobrze wypełniona - pozwalająca budować realistyczny obraz muzyczny. Jednakże dźwięk nie jest natarczywy, ani agresywny - jest proporcjonalny i wymiarowy. Nie przeskalowany i nie wysilony, a równomierny i harmonijny. Wyrafinowany.

Dużą zaletą tytułowych głośników jest ich umiejętność budowania rozległej i autentycznej sceny. Jej wymiar sięga dalekiej głębi oraz dużej szerokości. (przy czym owa "szerokość" jest szersza niż boczna linia głośników lewego i prawego!). Do tego dochodzi doskonała precyzyjność ułożenia instrumentów w przestrzeni, ich gradacja intensyfikacji i gęstości jest doskonała - podobnie jak przejrzystość i trójwymiarowe wypełnienie (tzn. odczuwalność wiarygodnego brzmienia zawieszonego w 3D). Co istotne, betonowe skrzynki całkowicie "znikają" z pomieszczenia odsłuchowego - tzn. nie słychać skąd wydobywa się dźwięk, bo ten całkowicie (lekko i zdecydowanie) odrywa się od krawędzi kolumn. Powyższe cechy świadczą o bardzo wysokich walorach akustycznych Concrete 01. Całkiem nieźle jak na debiutanta!   

Po kilku tygodniach odsłuchów i porównań tak mogę napisać o Concrete 01: przyjemna barwa - szeroki koloryt brzmienia przynoszący plastyczność i ciepło (!), ale również wymierny spokój i naturalność. Dobre wypełnienie dźwięku, szybkość i płynność. Referencyjna konturowość połączona z mikrodynamiką i homogenicznością. Dźwięk ładnie różnicujący pojedyncze tony, rafinujący głębię, ujawniający wybrzmienia - to doskonała selektywność połączona z wiarygodną barwą oraz mięsistością przekazu. Szybkość uzupełniona masywnością oraz bogactwem obrazu mikro- i makro-skali. Ogólnie atrakcyjne brzmienie kierujące się w stronę analityczności i neutralności podparte zaawansowaną tonalnością i bezwarunkową muzykalnością.

Czytelnik zapyta - a jakie wady mają Concrete 01? Na pewno nie jest wadą a cechą lekkie przesunięcie balansu tonalnego do góry, bo monitory już tak immanentnie mają. Basy są nieco od dołu odchudzone - stricte monitorowe. Być może niższa średnica mogłaby być gęstsza, bardziej zróżnicowana i skondensowana - tym bardziej, że w cenie głośników 8 000 PLN dużo dostępnych jest monitorów z większą (ale nie z dużo większą!) intensywnością średnio-niskich tonów. Czasem też brzmienie wydaje się być nieco zdystansowane, odległe - choć to pewnie rozmyślny konstrukcyjny zabieg, aby dźwięk nie grał "na twarz", a w dyskretnym i eleganckim oddaleniu. (Nie mniej jednak osobiście wolę bliższe, bardziej dotykalne brzmienie. Bardziej bezpośrednie). Powyższe nie jest zarzutem, bo całościowo takie, a nie inne brzmienie, jest nieprzypadkowo a celowo skonstruowane - wyważone i zawierające konieczny kompromis akustyczny. Bo inaczej się nie da...

I ostatnie pytanie - jaki testowy wzmacniacz (spośród sześciu: Monrio MC207 MKII, Synthesis Roma 37DC, Haiku-Audio Bright MK4, Taga Harmony THA-800B, Hegel H160 i Pathos Classic One MKIII) najlepiej sprawdził się w połączeniu z monitorami Industrial Acoustics? Już na początku napisałem o warunku sine qua non, czyli wymogu zastosowania mocnego wzmacniacza co najmniej o parametrach 2 x 60 Wat. Tak, więc hybrydowe Taga Harmony HTA-800 i Haiku-Audio Bright MK4 ze swoimi 2 x 50 Wat w naturalny sposób zostały wyeliminowane z tej konkurencji (co nie oznacza, że to gorsze wzmacniacze, lecz potrzebujące innej konfiguracji!). Pisząc otwartym tekstem - najbardziej do gustu przypadło mi zestawienie z dwoma amplifikacjami - z moim hybrydowym Pathos Classic One MKIII oraz z rewelacyjnym włoskim Monrio MC207 MKII - którym to, nawiasem mówiąc, jestem ostatnio zachwycony. To wybujała barwa zaprawiona zaawansowaną dźwięcznością osadzona na mocarnym rytmie oraz referencyjnym wysyceniu tonalnym. Concrete 01 w zestawieniu z Monrio MC207 MKII otrzymały dodatkowy drive i obszerną przestrzeń umocowane na basowej podusze i dalekiej głębi. Nasycenie i sensualność - pełen synergizm grania.

Konkluzja
Industrial Acoustic Concrete 01 to wspaniale wykonane monitory z betonu architektonicznego. Design i wykonawstwo klasy lux. Kolumny do optymalnego wysterowania wymagają silnego wzmacniacza o mocy co najmniej 2 x 60 Wat (a najlepiej 2 x 100 Wat i więcej). W efekcie odwdzięczają się atletycznym brzmieniem o doskonałej przejrzystości i zaawansowanej dźwięczności. Dodatkowym atutem jest piękna, bo nasycona i pełna barwa, a także świetna (szeroka i głęboka) przestrzeń oraz niezła rozdzielczość i selektywność. Industrial Acoustic Concrete 01 to wyrafinowane monitory dla wysublimowanych koneserów. Polecam z całego serca - pod każdym względem wspaniałe głośniki!
Cena w Polsce - 8 000 PLN (bez podstawek NorStone Stylum 2, które kosztują 550 PLN za dwie sztuki).

System testowy
Wzmacniacze: Hegel H160 (test TU), Cayin CS-120A (test TU), Monrio MC207 MKII (test TU), Haiku-Audio Bright MK4 (test TU), Taga Harmony HTA-800, Synthesis Roma 37DC i Pathos Classic One MKIII (test TU).
Kolumny: Living Voice Auditorium R3 (test TU), Quadral Platinium+ Nine (test TU), Quadral Aurum Rodan 9, Martin Logan 35XT (test TU) i Guru Audio Junior (test TU).
Odtwarzacze CD: Musical Fidelity A1 CD-PRO i Synthesis Roma 14DC.
Odtwarzacz sieciowy: Auralic Aries Mini (test TU).
DACi: Pioneer U-05 (test TU), Audio-gd NFB-7.77 (test TUoraz Encore mDSD (test TU).
Komputery: MacBook Apple Pro i Dell Latitude E6440.
Gramofon: Nottingham Analogue Horizon (test TU).
Wkładka gramofonowa: Ortofon 2M Black (test TU).
Przedwzmacniacze gramofonowe: Musical Fidelity MX-VYNL (test TU), Taga Harmony TTP-300 (test TU), Audio Analogue AAphono, Musical Fidelity Nu-Vista Vinyl i 1ARC Arrow SE (test TU).
Tunery: Rotel RT-1080, Sansui TU-5900, Sansui TU-70 (test TU) i Tivoli Model One (test TU).
Magnetofon kasetowy: Nakamichi Cassette Deck 1 (test TU).
Minisystem: Pioneer P1-K (test TU).
Słuchawki: Fostex TH-610 (test TU), Fostex T60RP (test TU), Meze 99 Neo (test TU), MEE Audio Matrix 2 (test TU), Audictus Achiever (test TU) i Final Audio Design Pandora Hope VI (test TU).
Kondycjoner sieciowy: Xindak PC-200V (test TU).
Akcesoria: podstawa antywibracyjna Rogoz-Audio 3SG40 (test TU), podstawy głośnikowe Rogoz-Audio 4QB80 (test TU), podstawy głośnikowe Solid Tech, stopy antywibracyjne Rogoz-Audio BW40, szafka audio Solid-Tech Radius Duo 3 (test TU), mata gramofonowa Harmonix TU-800EXi (test TU) i krążek dociskowy do gramofonu Clearaudio Clever Clamp (test TU). Kondycjoner masy dla głośników QAR Dynamit (test TU). Zatyczki do gniazd RCA Sevenrods. Zworki głośnikowe Sevenrods Speaker Jumper.
Przewody audio rozmaite, ale głównie Black Rhodium, a potem Perkune Audiophile Cables. Głośnikowe to przede wszystkim Kimber Kable BiFocal X.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Komentarz będzie oczekiwać na moderację